Eind oktober 1914 raakten de twee tegenstanders uitgeput. Ze bleven op hun posities. De Belgische eenheden trokken zich terug achter de IJzer en zetten hele gebieden onder water. Het front aan de IJzer zat muurvast. Midden november begon het te sneeuwen ... de bewegingsoorlog viel volledig stil.

Om beschutting te zoeken groef de infanterist zich in. Weldra groeiden de verschillende verschansingen uit tot een doorlopende linie van loopgraven waarbij ook prikkeldraad gebruikt werd. Na verdere perfectionering was het onmogelijk om door die prikkeldraadversperringen te geraken. Eerst moesten zware artilleriebeschietingen proberen om deze versperringen en verschansingen te vernietigen. Dit vereiste echter enorme hoeveelheden munitie. Begin 1915 waren de voorraden van beide kampen zodanig geslonken dat er een chronisch munitiegebrek heerste. Zowel Duitsland als Frankrijk hadden immers op een korte (jawel) oorlog gerekend. Het front zat vast ... de stellingenoorlog was begonnen.

Opmerking: De foto is een evocatie van een Engelse loopgraaf aan de Somme in 1916.

In deze periode stierven:

• Petrus Paelinck: gestorven op 10 december 1914 te Calais

• François De Winne: gestorven op 12 januari 1915 te Calais

• Pieter Ongenae: gestorven op 27 januari 1915;

• Gustaaf Vervaet: gesneuveld op 11 mei 1915;

• Arthur De Wilde: gesneuveld op 24 juli 1915;

• Alfons Schamp: gestorven op 10 september 1915;

• Joseph De Wilde: gestorven op 20 september 1915;

• Benjamin De Sutter: gesneuveld op 6 april 1916;

• Armand De Clercq: gesneuveld op 17 april 1918;

• Jacques Rooman d'Ertbuer: gesneuveld op 2 juni 1918;

• Albert Bollaert: gestorven op 18 septemer 1918