Beleg van AntwerpenNa de val van de Luikse en de Naamse forten had het Belgische leger zich terug getrokken op Antwerpen. Het Duitse leger viel Antwerpen echter niet aan. Ze rukten verder op naar Frankrijk. Toch bleef de aanwezigheid van een grote legermacht een voortdurende dreiging in de Duitse flank. Op 24-25 augustus en op 9 september vielen de Belgen de Duitsers in de flank aan. Beide uitvallen waren bedoeld om de druk op de Franse en de Engelse legers rond Bergen en Charleroi te doen afnemen. Na de laatste poging besloten de Duitsers Antwerpen in te nemen. Ze volgden weer dezelfde tactiek: zware artilleriebeschietingen moesten de weerstand breken. En met succes. De beloofde Britse hulp kwam te laat. Toch konden de troepen die in Antwerpen gelegerd waren, ontkomen. Ze trokken naar de kust en de IJzervlakte.
Bron: http://www.firstworldwar.com/battles/antwerp.htm en http://www.firstworldwar.com/battles/louvain.htm In deze gevechten sneuvelden twee Heusdenaars:
|
Op 19 augustus viel Leuven. Tot 25 augustus was het er rustig. Toen werden
de Duitsers aangevallen door Belgische troepen die uit Antwerpen oprukten. In
paniek trokken de Duitsers terug op Leuven. De Duitsers vreesden ten onrechte
voor een massale geallieerde aanval. De Leuvense bevolking kreeg de schuld
voor het verspreiden van die geruchten. Gedurende vijf dagen werd Leuven geplunderd.
De universiteitsbibliotheek met oude manuscripten werd verwoest en de Sint-Pieterskerk
werd ernstig beschadigd. Executies vonden plaats.